در طول جنگ جهانی دوم ، راه آهن ملی آلمان شاهد جا به جایی یهودیان و دیگر قربانیان هولوکاست از محله ی یهودی نشین نازی ها به کمپ های مراقبت مثل تربلینکا و آشوییتز ، مکانی که انسان های بی گناه به طور سیستماتیک به قتل رسیدند ، بود . یهودیان ، کولی ها و بسیاری دیگر از اقلیت ها ی انتقال یافته در کابین های حمل بار یا یخچال به صورت فشرده و چسبیده به هم ، بدون غذا و آب سفر می کردند ، به طوری که بسیاری قبل از رسیدن به کمپ جان خود را از دست می دادند . معمار هولوکاست ، « هاینریش هیملر » در ژانویه ی 1943 ( دی 1321 ) برای وزیر راه نازی ها نوشت : « اگر قرار است همه چیز سریع پیش برود ، باید برای من قطارهای بیشتری تهیه کنید . »